کد مطلب:94604 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

خطبه 187-بعثت پیامبر و تحقیر دنیا












[صفحه 497]

ایزد متعال، هنگامی پیامبر خویش را برای هدایت مردم برسالت برگزید كه نه پرچم ایمانی افراشته بود و نه نشانه هدایت و رستگاری آشكار بود ای عابدان پاك سرشت، من شما را به تقوی و پرهیزكاری سفارش می كنم، و از فتنه و افسون این جهان بیم میدهم، زیرا این سرای خراب، جای اقامت نیست و باید از آن كوچ نمود، چون خانه همه اندوه ها و دردهاست. ساكنانش را از خود میراند و مقیمانش را از خویش جدا می سازد و آسوده طلبانش را در مهلكه های حوادث ایام مضطرب میگرداند. درست بسان آن تندبادهای طوفانزائی كه كشتیها و زورقها را بر سر امواج، از سوئی بسوی دیگر می افكند و ساكنانش را مضطرب و پریشان میسازد. دنیا شما را- همچون كشتی نشینانی كه سفینه هاشان غرق شود و دست و پا زنان، اسیر تازیانه امواج خروشان گردند و طوفان هر دم آنان را بسوئی كشاند و یا در اعماق امواج خشمگین فرو روند- در بیم و گرداب حوادث خود لحظه ای آسوده رها نكند. بسان كسی كه چون غرق شد امید به نجاتش نیست، و یا گرفتاری كه دمی از خطر رهید، میداند كه هستی و زندگی برایش سودی ندارد و سرانجام خواهد مرد. ای بندگان خدا، اینك كه زبانتان گویا، جانتان از بیم بیماری در امان، دست و زبانت

ان بفرمان شما، و فرصت زندگی برایتان باقی است، پیش از آنكه مرگ و نیستی- پر شتاب به شما روی آورد- در فرمانبرداری و عبادت و طاعت خدا بكوشید. آگاه باشید كه مرگ بر شما خواهد گذشت و نهایت بی خردی است كه در انتظارش نمیباشید


صفحه 497.